Hoe ik het zelf als kind ervaarde

Nu bijna 17 jaar geleden trouwde mijn moeder met haar partner, mijn bonusvader.

Hun dochter, mijn jongste zus, was toen 10 jaar oud en zij wilde zo graag dat papa en mama zouden trouwen. Jarenlang bracht ze met kindertekeningen haar wens onder hun aandacht. Voor haar betekende trouwen de zekerheid dat haar papa en mama altijd bij elkaar zouden blijven. Ze wist dat ik en mijn zus een andere papa hadden en vond het lastig te begrijpen waarom wij daar eens in de 14 dagen naar toe gingen en zij dan niet mee mocht.

Voor mij waren de dingen zoals ze waren. Tijdens mijn puberjaren thuis in ons patchworkgezin heb ik mijn bonusvader ervaren als een rustige, wijze man, aanwezig op de achtergrond en een steun voor mijn moeder. Natuurlijk vond ik het geweldig toen ik hoorde van hun trouwplannen!

Ik was inmiddels de deur al uit, 22 jaar oud, toen zij trouwden. En zowel ik als mijn middelste zus werden gevraagd om getuige te zijn. Voor mij was dat een echte eer. Het voelde alsof ik, door getuige te zijn, betrokken werd bij deze verbintenis en met volledige instemming mijn moeder mocht weggeven.

En ook voor mijn jongste zusje was er een rol, zij mocht als bruidsmeisje de ringen aan geven.

Ik heb toen zelf mogen ervaren hoe belangrijk het is om als kind een rol krijgen bij de huwelijksceremonie van je ouders, en dat geldt al helemaal bij een samengesteld gezin.

De rol van samengesteld gezin bij trouwceremonie

Nu ik zelf ritueelbegeleider ben, komen steeds vaker stellen met trouw-wens bij mij terecht die zelf een samengesteld gezin hebben. Een belangrijk onderdeel in de voorbereiding is dan onderzoeken welke rol de kinderen kunnen krijgen bij het ritueel.

Niet in ieder samengesteld gezin zijn de kinderen blij met dit nieuwe huwelijk. Belangrijk is dat jouw kind geen ‘ja’ hoeft te zeggen, maar dat het wel mag voelen, door een gebaar of door woorden, dat er in dit huwelijk ook een plek voor hem of haar is. Dat de eigen ouders altijd zijn of haar ouders zullen zijn. Ook kan de bonusouder een ‘ja’ uitspreken naar het kind, ‘ja, ik wil er ook voor jou zijn’ of zelfs een gelofte uitspreken welke rol hij of zij wilt vervullen als stiefouder.

Je verbindt je niet alleen met je geliefde, je partner, maar ook met elkaars kinderen. In de toekomst zul je met z’n allen tijd doorbrengen, of het nu alleen weekenden en feestdagen zijn of het alledaagse leven. Die momenten mogen vanzelfsprekend fijn en ontspannen zijn. De boodschap die je afgeeft bij jullie trouwceremonie kan een goed begin zijn hiervan. Dus als het aan mij ligt: Lang leve het samengestelde gezin!

Hartelijke groet,

Iris

PS: Als je wilt weten op welke manier jullie kinderen betrokken kunnen worden bij de ceremonie, maak dan een afspraak met mij voor een vrijblijvende kennismaking.