Ode aan de langdurige relatie

Ik stond de sokken uit de wasmand op te vouwen, en zag die verschillende tinten verschoten grijs, ooit waren ze zwart. Ik moest lachen vanwege mijn associatie met het boek/ de film Fifty shades of grey.

Inmiddels ben ik zelf bijna 11 jaar getrouwd, het cliché zegt dat het avontuur en romantiek dan wel voorbij zijn. Maar niets is minder waar hoor. Natuurlijk zijn er momenten dat we wat minder oog voor elkaar hebben, beiden bezig zijn met onze alledaagse werkzaamheden. Maar we zijn er beiden bewust van dat je moeite moet blijven doen om elkaar lief te hebben, het gaat niet vanzelf. We staan allebei niet stil maar zijn steeds in ontwikkeling, in ieders persoonlijke eigenschappen en in hoe we in het leven staan. We zijn er voor elkaar maar hoeven elkaars problemen niet op te lossen. Af en toe houdt de één de ander een spiegel voor, om onder ogen te zien wat je liever uit de weg gaat.

In de gesprekken met stellen die een trouwceremonie of liefdesritueel willen boeit me dat ook enorm: Wat doen zij om steeds met elkaar in verbinding te blijven?

En daarom vandaag: een ode aan de langdurige relatie!

Een ode aan de stellen die 15-25-33 jaar samen zijn, toegewijd aan elkaar, of wellicht ooit getrouwd en nu hun gelofte willen vernieuwen.

De stellen met een samengesteld patchwork gezin die, in de uitdaging die dat met zich mee brengt, elkaar niet zijn kwijtgeraakt maar juist sterker zijn gegroeid.

De stellen die na vele teleurstellingen in relaties elkaar onverwacht hebben ontmoet via een datingsite en een diepe verbinding op zielsniveau ervaren.

De man die zijn vrouw opnieuw zijn hart wilt geven, omdat hij het 25 jaar geleden een beetje heeft laten afweten.

Ode aan alle deze prachtige mensen die met toewijding hun relatie voeden.

Door eerlijk en oprecht te zijn, zonder angst afgewezen te worden door de ander. Door je verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven en emoties. Door elkaar de ruimte te geven om te groeien, zonder elkaar klein te houden of te beschermen. Door steeds met humor en lichtheid te kijken naar de dingen die niet zijn gegaan zoals gewild, zonder jezelf of de ander af te wijzen. Door elkaar steeds weer terug te vinden, je hart te openen, en te voelen ‘Ja’.